آیا مشکل امروز کسب و کارهای ما نداشتن سرمایه‌ست؟ نیروی انسانی نداریم یا نیروی انسانی ما با کمبود مهارت مواجهه؟ و سوالات این چنینی که بتونم جای خودم رو برای اثرگذاری تو این اکوسیستم پیدا کنم.

مشکلی که من بیشتر از هر چیزی تاثیرات منفی‌ش رو دیدم و فکر می‌کنم باید برای رفع این خلا تلاش کنم، جزیره‌ای بودن کسب و کارهای ایرانه. هر کسی مشغول انجام کار تخصصی خودش شده و همین باعث می‌شه کسب و کارها مثل چرخ‌دنده‌های جدا از هم باشند. هر چرخ‌دنده شاید خیلی درست و بی‌نقص حرکت کنه ولی این حرکت، باعث رشد و دسته جمعی پیش رفتن به سمت یه هدف نمی‌شه.

 

آدم‌هایی رو نیاز داریم که از زاویه بالاتری به پتانسیل‌ها و نیازهای اکوسیستم کسب و کاری ایران نگاه کنند تا بتونند با اتصال این چرخ‌دنده‌ها به هم، یه حرکت بی‌نقص و دسته‌جمعی رو شکل بدن.

این مسیر نه تنها رشد هر کسب و کار رو تو دلش داره، بلکه باعث تحولات زیادی در رفع مشکلات و سرعت پیش رفتن بیزینس‌های ایرانی می‌شه. من در تلاشم، چنین فضایی با سرعت بیشتری توی ایران شکل بگیره.